Η βία έχει πολλά πρόσωπα. Πολλές φορές τα πιο ύπουλα είναι εξίσου επικίνδυνα, γιατί δεν μπορείς να αντιληφθείς το κόστος τους, δεν δείχνουν από την αρχή τα δόντια τους και το επιφανειακό δέλεαρ είναι τόσο αστραφτερό ώστε δεν μπορείς να του αντισταθείς.
Η χθεσινή παγκόσμια μέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών αφορά κυρίως στην προστασία όσων εκτίθενται καθημερινά σε κακοποίηση, σεξουαλική και σωματική, όσων από αυτές ανέχονται αναγκαστικά την υποτίμηση, τη μαύρη εργασία, τη στέρηση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά δεν είναι μόνον αυτές που υφίστανται βία. Στο λαμπερό και πολυτελή κόσμο της τηλεόρασης και της σόου μπιζ πολλά κορίτσια καθημερινά εξαναγκάζονται να προσφέρουν τον εαυτό τους στο βωμό της εύρεσης εργασίας, της αναγνώρισης και της αύξησης της τηλεθέασης με τίμημα την καταπάτηση της προσωπικότητάς τους. Ακόμα και επαγγελματίες με προσόντα και πείρα βρίσκονται πολύ συχνά έκθετες απέναντι στη λεκτική και ψυχολογική βία προϊσταμένων και διευθυντάδων, ανέχονται ορέξεις και καπρίτσια ως εργαζόμενες σε ένα μέσο που είναι έτσι και αλλιώς εξαντλητικά στρεσογόνο, προκειμένου να επιβιώσουν και -ίσως- να ανέλθουν.
Η χθεσινή παγκόσμια μέρα εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών αφορά κυρίως στην προστασία όσων εκτίθενται καθημερινά σε κακοποίηση, σεξουαλική και σωματική, όσων από αυτές ανέχονται αναγκαστικά την υποτίμηση, τη μαύρη εργασία, τη στέρηση των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά δεν είναι μόνον αυτές που υφίστανται βία. Στο λαμπερό και πολυτελή κόσμο της τηλεόρασης και της σόου μπιζ πολλά κορίτσια καθημερινά εξαναγκάζονται να προσφέρουν τον εαυτό τους στο βωμό της εύρεσης εργασίας, της αναγνώρισης και της αύξησης της τηλεθέασης με τίμημα την καταπάτηση της προσωπικότητάς τους. Ακόμα και επαγγελματίες με προσόντα και πείρα βρίσκονται πολύ συχνά έκθετες απέναντι στη λεκτική και ψυχολογική βία προϊσταμένων και διευθυντάδων, ανέχονται ορέξεις και καπρίτσια ως εργαζόμενες σε ένα μέσο που είναι έτσι και αλλιώς εξαντλητικά στρεσογόνο, προκειμένου να επιβιώσουν και -ίσως- να ανέλθουν.
Ο χορός της Σαλώμης
Το «Όλα 9» συνδυάζει ένα θέαμα για όλη την οικογένεια. Οι γυναίκες μπορούν να απολαύσουν τους καλεσμένους και τις συζητήσεις του Θέμου Αναστασιάδη με αυτούς, τα παιδιά μπορούν να δουν μερικές από τις καλύτερες σκηνές των κινουμένων σχεδίων που τόσο αγαπάνε να διανθίζουν τα χιουμοριστικά βιντεάκια και οι σύζυγοι -αποκαμωμένοι από το φόρτο της ημέρας- να γευτούν καυτή μεν -πλαστική δε, συνήθως- σάρκα. Η επιτυχημένη συνταγή του «σεξ και βία» των b-movies της δεκαετίας του ’80 έχει δώσει τη θέση της στην τηλεοπτική πρόταση «σεξ και πλάκα». Τα κορίτσια που αβγατίζουν σαν κότες σε κοτέτσι με μερακλή κόκορα στο πάνελ του ευφυούς διδύμου Περρή-Αναστασιάδη επιδεικνύουν τα κάλλη τους κρεμασμένα από τσιγκέλι. Αλλά δεν είναι μόνο τα μοντέλα και οι χορεύτριες που πλαισιώνουν την εκπομπή προβάλλοντας το ζουμερό τους μπούστο. Η λογική της γυναικείας σάρκας φόρα παρτίδα, του συνεχούς σεξουαλικού υπονοούμενου και της προσεκτικής λεκτικής παρέμβασης ισχύει και για όσα κορίτσια εργάζονται σε αυτή την εκπομπή ως δημοσιογράφοι. Έτσι κι αλλιώς, όποια θέλει να βγει στο γυαλί δεν χρειάζεται να πολυμιλάει, αρκεί να προσφέρει άφθονο εσωτερικό θέαμα. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν οι άνδρες.
Το «Όλα 9» συνδυάζει ένα θέαμα για όλη την οικογένεια. Οι γυναίκες μπορούν να απολαύσουν τους καλεσμένους και τις συζητήσεις του Θέμου Αναστασιάδη με αυτούς, τα παιδιά μπορούν να δουν μερικές από τις καλύτερες σκηνές των κινουμένων σχεδίων που τόσο αγαπάνε να διανθίζουν τα χιουμοριστικά βιντεάκια και οι σύζυγοι -αποκαμωμένοι από το φόρτο της ημέρας- να γευτούν καυτή μεν -πλαστική δε, συνήθως- σάρκα. Η επιτυχημένη συνταγή του «σεξ και βία» των b-movies της δεκαετίας του ’80 έχει δώσει τη θέση της στην τηλεοπτική πρόταση «σεξ και πλάκα». Τα κορίτσια που αβγατίζουν σαν κότες σε κοτέτσι με μερακλή κόκορα στο πάνελ του ευφυούς διδύμου Περρή-Αναστασιάδη επιδεικνύουν τα κάλλη τους κρεμασμένα από τσιγκέλι. Αλλά δεν είναι μόνο τα μοντέλα και οι χορεύτριες που πλαισιώνουν την εκπομπή προβάλλοντας το ζουμερό τους μπούστο. Η λογική της γυναικείας σάρκας φόρα παρτίδα, του συνεχούς σεξουαλικού υπονοούμενου και της προσεκτικής λεκτικής παρέμβασης ισχύει και για όσα κορίτσια εργάζονται σε αυτή την εκπομπή ως δημοσιογράφοι. Έτσι κι αλλιώς, όποια θέλει να βγει στο γυαλί δεν χρειάζεται να πολυμιλάει, αρκεί να προσφέρει άφθονο εσωτερικό θέαμα. Για τα υπόλοιπα υπάρχουν οι άνδρες.
Ου γαρ έρχεται μόνον
Οι γυναίκες στο τηλεοπτικό γυαλί πρέπει -άσχετα με τα υπόλοιπα προσόντα τους- να φαίνονται ωραίες. Μπορεί οι εκπομπές να χωρίζονται σε ζώνες και θεματολογία, η βία που υφίστανται σε ψυχολογικό επίπεδο για τη διατήρηση της εξωτερικής τους εμφάνισης με κάθε τρόπο είναι κοινή. Είτε κάνουν πρωινάδικο, είτε έχουν κουτσομπολίστικη εκπομπή, είτε λένε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, είτε βρίσκονται στο πάνελ πολιτικής συζήτησης, το άγχος που βιώνουν οι γυναίκες -από νωρίς- είναι ψυχοφθόρο. Γυναίκες δημοσιογράφοι με εμπειρία στο χώρο κρίνονται για τις ραγάδες περισσότερο απ’ ό,τι για το ρεπορτάζ τους. Παρουσιάστριες αποκτούν μπούστο και ξανθό μαλλί λες και βγήκαν από την ίδια χειρουργική κρεατομηχανή, ανεξαρτήτως καναλιού και εργοδότη. Πανελίστριες σε δελτία ειδήσεων χαμογελούν κρύβοντας από τους τηλεθεατές τον ήλιο μπροστά στην πορσελάνινη οδοντοστοιχία που απέκτησαν τις πρώτες δεκαπέντε ημέρες της πρόσληψής τους. Η ναρκισσιστική επιθυμία κάθε γυναίκας να αρέσει ξεφεύγει από τα φυσιολογικά όρια όταν κρίνεται σημαίνουσα για να κρατήσει τη θέση της, για να συνεχίσει να κάνει καλά τη δουλειά της. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν έχουν ευθύνη για τον τρόπο που διαχειρίζονται την επαγγελματική τους υπόσταση. Απλώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση το δηλητήριο έχει εισβάλει στον οργανισμό τους αργά και σταθερά. Έτσι, χωρίς καμία αμφισβήτηση, έχουν a priori δεχτεί την κακοποίηση, θεωρώντας την ένα επώδυνο και ακριβό ρεκτιφιέ, απαραίτητο μέρος της δουλειάς τους.
Οι γυναίκες στο τηλεοπτικό γυαλί πρέπει -άσχετα με τα υπόλοιπα προσόντα τους- να φαίνονται ωραίες. Μπορεί οι εκπομπές να χωρίζονται σε ζώνες και θεματολογία, η βία που υφίστανται σε ψυχολογικό επίπεδο για τη διατήρηση της εξωτερικής τους εμφάνισης με κάθε τρόπο είναι κοινή. Είτε κάνουν πρωινάδικο, είτε έχουν κουτσομπολίστικη εκπομπή, είτε λένε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, είτε βρίσκονται στο πάνελ πολιτικής συζήτησης, το άγχος που βιώνουν οι γυναίκες -από νωρίς- είναι ψυχοφθόρο. Γυναίκες δημοσιογράφοι με εμπειρία στο χώρο κρίνονται για τις ραγάδες περισσότερο απ’ ό,τι για το ρεπορτάζ τους. Παρουσιάστριες αποκτούν μπούστο και ξανθό μαλλί λες και βγήκαν από την ίδια χειρουργική κρεατομηχανή, ανεξαρτήτως καναλιού και εργοδότη. Πανελίστριες σε δελτία ειδήσεων χαμογελούν κρύβοντας από τους τηλεθεατές τον ήλιο μπροστά στην πορσελάνινη οδοντοστοιχία που απέκτησαν τις πρώτες δεκαπέντε ημέρες της πρόσληψής τους. Η ναρκισσιστική επιθυμία κάθε γυναίκας να αρέσει ξεφεύγει από τα φυσιολογικά όρια όταν κρίνεται σημαίνουσα για να κρατήσει τη θέση της, για να συνεχίσει να κάνει καλά τη δουλειά της. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν έχουν ευθύνη για τον τρόπο που διαχειρίζονται την επαγγελματική τους υπόσταση. Απλώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση το δηλητήριο έχει εισβάλει στον οργανισμό τους αργά και σταθερά. Έτσι, χωρίς καμία αμφισβήτηση, έχουν a priori δεχτεί την κακοποίηση, θεωρώντας την ένα επώδυνο και ακριβό ρεκτιφιέ, απαραίτητο μέρος της δουλειάς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου