Αγαπημένο μου ημερολόγιο, πότε ένας πολίτης θεωρείται «καρφί»;
15.11.09 ΚΥΡΙΑΚH
Ένα από τα πρώτα μαθήματα που παίρνει το παιδί μόλις πάει σχολείο είναι η μυστική και άρρητη συνενοχή απέναντι στα καμώματα των συμμαθητών του. Ακόμα και εάν γίνεται μάρτυς βίαιων καταστάσεων, ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να καρφώσει το συμβάν στο δάσκαλο ή στο διευθυντή του σχολείου. Όσα παιδιά ένιωθαν την ανάγκη να τύχουν ιδιαίτερης εύνοιας από τους δασκάλους με κίνητρο τη συμπάθεια και απώτερο στόχο τη βαθμολογία ή έναν καλό λόγο στους γονείς και δεν κρατούσαν το στόμα τους κλειστό δεν περνούσαν καλά. Η δυναμική της ομάδας τα έθετε πολύ συχνά εκτός, περιθωριοποιώντας τα με τόσο σκληρό τρόπο, που μόνο τα παιδιά μπορούν να επιδείξουν. Τα προσωνύμια που τους κολλάνε είναι πολλά και πολυποίκιλα: «καρφί», «προδότη», «Ιούδα»... Άλλωστε, η σκληρότητα των παιδιών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη βεβαιότητα που νιώθουν για ό,τι τα περιβάλλει. Στην πεποίθηση ότι ξέρουν εκ βαθέων τι είναι σωστό και τι όχι. Και το να καρφώνεις τους φίλους και συμμαθητές σου δεν είναι σωστό.
Ένα από τα πρώτα μαθήματα που παίρνει το παιδί μόλις πάει σχολείο είναι η μυστική και άρρητη συνενοχή απέναντι στα καμώματα των συμμαθητών του. Ακόμα και εάν γίνεται μάρτυς βίαιων καταστάσεων, ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να καρφώσει το συμβάν στο δάσκαλο ή στο διευθυντή του σχολείου. Όσα παιδιά ένιωθαν την ανάγκη να τύχουν ιδιαίτερης εύνοιας από τους δασκάλους με κίνητρο τη συμπάθεια και απώτερο στόχο τη βαθμολογία ή έναν καλό λόγο στους γονείς και δεν κρατούσαν το στόμα τους κλειστό δεν περνούσαν καλά. Η δυναμική της ομάδας τα έθετε πολύ συχνά εκτός, περιθωριοποιώντας τα με τόσο σκληρό τρόπο, που μόνο τα παιδιά μπορούν να επιδείξουν. Τα προσωνύμια που τους κολλάνε είναι πολλά και πολυποίκιλα: «καρφί», «προδότη», «Ιούδα»... Άλλωστε, η σκληρότητα των παιδιών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη βεβαιότητα που νιώθουν για ό,τι τα περιβάλλει. Στην πεποίθηση ότι ξέρουν εκ βαθέων τι είναι σωστό και τι όχι. Και το να καρφώνεις τους φίλους και συμμαθητές σου δεν είναι σωστό.
Μια αντίστοιχη ατμόσφαιρα κυριαρχεί και στο σπίτι. Τα αδέρφια μπορεί να σκοτώνονται μεταξύ τους, όταν όμως ανοίξει η πόρτα και εισβάλει η γονεϊκή επιτήρηση, τότε, ως διά μαγείας, κανείς δεν ξέρει ποιος άρχισε πρώτος και κανείς ποτέ δεν είδε τι συνέβη.
Μερικά από τα κατάλοιπα που αφήνει η παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή είναι η προδοσία. Η αμηχανία απέναντι στο «κάρφωμα», όπου οι γονείς και δάσκαλοι έχουν πάρει πλέον το πρόσωπο των Αρχών, της Αστυνομίας, της πολιτείας, της εφορίας και κάθε είδους ελεγκτικού μηχανισμού. Αυτοί γίνονται οι κριτές και η εξουσία και εμείς, οι πολίτες, μεταλλασσόμαστε σε παιδιά που έχουν ανάγκη την αλληλοκάλυψη.
Πόσοι δεν έχουμε βρεθεί στην εθνική οδό και δεν μας έχει αναβοσβήσει τα φώτα του διερχόμενος οδηγός με στόχο να μας προειδοποιήσει για την Τροχαία που καιροφυλακτεί. Πόσοι δεν δίνουν τα εισιτήριά τους στο μετρό, στη στάση που μόλις κατέβηκαν, για να γλιτώσει κάποιος συμπολίτης τους έστω το 1 ευρώ. Πόσοι δεν έχουν καπνίσει στην εργασία με την ανοχή των συνεργατών τους ή πόσοι δεν έχουν παρανομήσει με την ανοχή των συμπολιτών τους.
Αυτά τα χαρακτηριστικά, φυσικά, δεν αναδεικνύουν μια αλληλέγγυα κοινωνία. Δεν διακατεχόμαστε από ώριμες κοινωνικές συμπεριφορές, συμμετοχή σε σωματεία, οργανώσεις, κινήματα με στόχο την προώθηση κοινών ενδιαφερόντων και πρακτικών βελτίωσης της ζωής μας.
Μερικά από τα κατάλοιπα που αφήνει η παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή είναι η προδοσία. Η αμηχανία απέναντι στο «κάρφωμα», όπου οι γονείς και δάσκαλοι έχουν πάρει πλέον το πρόσωπο των Αρχών, της Αστυνομίας, της πολιτείας, της εφορίας και κάθε είδους ελεγκτικού μηχανισμού. Αυτοί γίνονται οι κριτές και η εξουσία και εμείς, οι πολίτες, μεταλλασσόμαστε σε παιδιά που έχουν ανάγκη την αλληλοκάλυψη.
Πόσοι δεν έχουμε βρεθεί στην εθνική οδό και δεν μας έχει αναβοσβήσει τα φώτα του διερχόμενος οδηγός με στόχο να μας προειδοποιήσει για την Τροχαία που καιροφυλακτεί. Πόσοι δεν δίνουν τα εισιτήριά τους στο μετρό, στη στάση που μόλις κατέβηκαν, για να γλιτώσει κάποιος συμπολίτης τους έστω το 1 ευρώ. Πόσοι δεν έχουν καπνίσει στην εργασία με την ανοχή των συνεργατών τους ή πόσοι δεν έχουν παρανομήσει με την ανοχή των συμπολιτών τους.
Αυτά τα χαρακτηριστικά, φυσικά, δεν αναδεικνύουν μια αλληλέγγυα κοινωνία. Δεν διακατεχόμαστε από ώριμες κοινωνικές συμπεριφορές, συμμετοχή σε σωματεία, οργανώσεις, κινήματα με στόχο την προώθηση κοινών ενδιαφερόντων και πρακτικών βελτίωσης της ζωής μας.
Η μόνη ανάγκη για συσπείρωση αυτής της, κατά τ’ άλλα, ατομοκεντρικής κοινωνίας ανακύπτει μόνο όταν υπάρξει η απειλή της αστυνόμευσης.
Πόσο «καρφί», όμως, θεωρείται κάποιος όταν επιλέγει να μην τον κοροϊδεύουν. Για τι είδους αντικοινωνική συμπεριφορά διακρίνεται ένας πολίτης όταν υφίσταται την εξαπάτηση και δεν μιλά.
Πόσο «καρφί», όμως, θεωρείται κάποιος όταν επιλέγει να μην τον κοροϊδεύουν. Για τι είδους αντικοινωνική συμπεριφορά διακρίνεται ένας πολίτης όταν υφίσταται την εξαπάτηση και δεν μιλά.
Στους δύσκολους καιρούς της οικονομικής κρίσης και της προσπάθειας από την πλευρά της κυβέρνησης να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά και να μειώσει το έλλειμμα θεραπεύοντας την πληγή της τεράστιας φοροδιαφυγής, τι σχολικά αντανακλαστικά πρέπει να υπερβούν οι πολίτες για να αποδώσουν μια μικρή αλλά καίρια δικαιοσύνη. Στο σημείο που οι μισθωτοί υπάλληλοι αυτής της χώρας φορολογούνται για το κάθε ευρώ που εισπράττουν, πόσο δίκαιο είναι κάποιοι -και όχι λίγοι- ελεύθεροι επαγγελματίες να κλέβουν το κράτος, άρα και όσους πληρώνουν φόρους, κόβοντας εικονικές αποδείξεις ή ακόμα χειρότερα χωρίς να κόβουν καθόλου. Πόσο αλληλέγγυο είναι η μερίδα των πολιτών που το υφίσταται να το αποδέχεται με σκυφτό το κεφάλι, πληρώνοντας τελικά εκείνη το λογαριασμό.
Διότι, ενώ μπορεί να ακούγεται ως «κάρφωμα» να καλέσεις την αντίστοιχη ΣΔΟΕ της περιοχής και να δηλώσεις ότι το πανάκριβο εστιατόριο του κέντρου ή η καφετέρια στην παραλία δεν κόβει αποδείξεις, στην προκειμένη περίπτωση όμως ισχύει ως τέτοιο μόνο όταν δεν κόβεις και εσύ.
Διότι, ενώ μπορεί να ακούγεται ως «κάρφωμα» να καλέσεις την αντίστοιχη ΣΔΟΕ της περιοχής και να δηλώσεις ότι το πανάκριβο εστιατόριο του κέντρου ή η καφετέρια στην παραλία δεν κόβει αποδείξεις, στην προκειμένη περίπτωση όμως ισχύει ως τέτοιο μόνο όταν δεν κόβεις και εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου