Η τηλεόραση μετά τις φωτιές γεμίζει με αποκαΐδια. Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η τηλεοπτική εικόνα των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων, που παρήλασαν από τους δέκτες μας δύο συνεχόμενες ημέρες.
«Παραδίδουμε τα όπλα»
Την Τετάρτη το βράδυ επέλεξε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής να απευθύνει τηλεοπτικό διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό, εξηγώντας τους λόγους που τον οδηγήσαν στη μοιραία του απόφαση να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Η εικόνα μίλαγε από μόνη της. Φανερά κουρασμένος, μια σκιά του παλιού δυναμικού εαυτού του, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να συντηρήσει την τηλεοπτική του αμεσότητα αλλά δεν τα κατάφερε. Η στάση του σώματός του ήταν πιο αμυντική σε σχέση με αυτό που τον έχουμε συνηθίσει, ενώ οι χειρονομίες, που επικοινωνιακά τον είχαν αναδείξει στο παρελθόν σε ρυθμιστή των εξελίξεων, ήταν λίγες και με μεγαλύτερη αμφιβολία. Πίσω από κάθε επιχείρημά του φανερωνόταν η ουσία της σκέψης του. «Δεν μπορέσαμε να κάνουμε όσα εξαγγείλαμε τα τελευταία πέντε χρόνια, γι’ αυτό φεύγω, παρ’ ότι οφείλω ως άνθρωπος του πολιτικού συστήματος να συντηρήσω μέχρι το τέλος την τακτική της αντιπαράθεσης ως την αιτία όλων των δεινών».
«Σηκώνουμε τα μανίκια»
Χθες το βράδυ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου μιλούσε στο Θησείο στην πρώτη ουσιαστικά προεκλογική ομιλία. Και εκείνος τηλεοπτικά δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την εικόνα που τον κατατρύχει. Την εικόνα ενός πολιτικού που δεν αισθάνεται την ορμή, αλλά πρέπει να την παραστήσει γιατί βρίσκεται στον απελπιστικό μονόδρομο της ανάληψης της εξουσίας. Και τόσο μεγάλη ευθύνη δεν ξέρει πώς να τη διαχειριστεί, παρ’ ότι κατά βάθος και εκείνος θα ήθελε να το βάλει στα πόδια. Αντ’ αυτού αναγκάζεται να σηκώσει τα μανίκια, με την κρυφή ελπίδα ότι ο συμβολισμός αυτός θα είναι αρκετός ώστε να αντικαταστήσει όλη τη «βρόμικη» δουλειά που πρέπει να γίνει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου