Την περασμένη Τρίτη όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην τελετή ταφής του «βασιλιά της ποπ» Μάικλ Τζάκσον. Μέσω της τηλεοπτικής εικόνας, για ακόμα μία φορά από την ημέρα που ανακοινώθηκε ο θάνατός του πέρασε καρέ-καρέ όλη η ζωή ενός εκκεντρικού και αμφιλεγόμενου καλλιτέχνη, που ταύτισε τη ζωή του με την αντίθεση του άσπρου - μαύρου.
Μια ζωή στο γυαλί
Εκτεθειμένος στα ΜΜΕ από τα πέντε του χρόνια, ο Μάικλ Τζάκσον έζησε για 45 χρόνια με την ψευδαίσθηση ότι ήταν πολίτης αυτού του κόσμου, ενώ ήταν μόνος μέσα σε μια γυάλα. Ταλαντούχος, ευαίσθητος και πολύ ευάλωτος, υπήρξε από νωρίς ο καλλιτέχνης που πειραματίστηκε με πολλά στιλ μουσικής, ενδυματολογικές προσεγγίσεις και επιλογές καριέρας. Ο Μάικλ Τζάκσον δεν πειραματίστηκε, όμως, μόνο με το καλλιτεχνικό του ύφος, πειραματίστηκε και με τον ίδιο του τον εαυτό. Αντιμετωπίζοντας τον εαυτό του ως ένα προϊόν, το οποίο έχει υποστεί αλλοιώσεις -εξαιτίας των ψυχικών και σωματικών τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας-, προσπάθησε να το τελειοποιήσει. Στρεφόμενος ενάντια στη φύση του και στην ψυχή του, εξέθεσε την ύπαρξή του σε μια πολύχρονη, πολυδάπανη και πολυμέτωπη ανοιχτή πλαστική επέμβαση, τα αποτελέσματα της οποίας παρακολουθούσαμε όλοι εμείς live, θαυμαστές του και μη, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Τα αφροαμερικάνικα χαρακτηριστικά του, η πλατσουκωτή μυτούλα του, το κατσαρό μαλλί του, το χρώμα του δέρματός του, το ίδιο του το φύλο, όλα υπέστησαν αλλαγές. Το νέο προϊόν που λεγόταν Μάικλ Τζάκσον, αενάως διάτρητο απέναντι στην προβολή, πέτυχε το ακατόρθωτο. Από μαύρος έγινε άσπρος. Ήταν, όμως, αρκετό υλικό για τα μέσα που τον παρακολουθούσαν;
Από το ένα άκρο στο άλλο
Σε μια αντίστροφη πορεία από εκείνον, τα ΜΜΕ, οι άνθρωποι που κάλυπταν το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, οι στήλες και οι σελέμπριτι, παρακολουθώντας το αγόρι από τους Jacksons 5 να γίνεται μια λευκή ύπαρξη αμφιβόλου φύλου, από «άσπροι» γίνονταν «μαύροι». Από την αποθέωση, τη λατρεία, τη θεοποίηση, το σεβασμό αλλά και τη ζήλια κατρακύλησαν στην απαξίωση, στο χλευασμό, στην υποτίμηση και στην κοροϊδία. Ο άνθρωπος που τους συντηρούσε δίνοντας τροφή στις καθημερινές σελίδες που γέμιζαν και στα πλάνα που τραβούσαν έζησε για να δει το αμερικάνικο όνειρο από την ανάποδη. Ο καλλιτέχνης που μεγάλωσε μέσα στα στούντιο και στις οθόνες έγινε για τα ΜΜΕ το πρόβατο που έπρεπε να πάει για σφαγή. Με την ευκολία που εκείνος άλλαζε χρώμα, τα ΜΜΕ που χαρακτηρίζονται από την έλλειψη μέτρου, ηθικής και κανόνων δεοντολογίας χόρευαν πάνω στο ζωντανό κορμί του το χορό των Ζουλού. Η ακρότητα με την οποία τον αντιμετώπισαν όλα τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν ίδια με τις ακραίες εκδηλώσεις λατρείας στα πρώτα χρόνια της καριέρας του· οι οποίες έμελλε να ξανάρθουν με εκείνον απόντα. Το μαύρο ξανάγινε άσπρο όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Μόνο που εκείνος δεν ήταν πια εκεί να το δει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου