Καθετί καινούργιο χρειάζεται χρόνο για να εδραιωθεί στις συνήθειες και στη συνείδηση του κοινού. Όπως το κοινό δεν ήταν αρχικά εκπαιδευμένο για τη σωρεία των εκπομπών lifestyle, έτσι και τώρα, με υπομονή και στρατηγική, οι εκπομπές λόγου μπορούν να ξανακερδίσουν έδαφος. Αρκεί να εκτιμούν την αξία και την προσφορά τους οι ιθύνοντες. Άλλωστε, σε αντίθεση με τη δαπάνη των ψυχαγωγικών σόου, δεν χρειάζονται τόσα πολλά χρήματα για να υλοποιηθούν.
Πριν από μερικές ημέρες το ΕΣΡ απέστειλε έγγραφο προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς προκειμένου να τους ενημερώσει ότι εν όψει της νέας τηλεοπτικής σεζόν έχουν την υποχρέωση, βάσει του νόμου 2328/1995 άρθρο 1, να διαθέτουν δεκαπέντε τηλεοπτικές εκπομπές το εξάμηνο, 30 λεπτών η καθεμία, για την προβολή προϊόντων τέχνης και λόγου. Επιπλέον, το ΕΣΡ, ανταποκρινόμενο στις απαιτήσεις της σύγχρονης, πολυφυλετικής συμβίωσης, βάσει ενός άλλου νόμου, υποχρεώνει τους σταθμούς να φιλοξενήσουν αντίστοιχες τριαντάλεπτες εκπομπές για την προβολή της ορθής χρήσης της ελληνικής γλώσσας και την εκμάθησή της από ξένους και αναλφάβητους.
Προς τη σωστή κατεύθυνση τη λάθος ώρα
Τα τελευταία χρόνια τα ιδιωτικά αλλά και τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια κινούνταν προς την κατεύθυνση της ψυχαγωγίας, εξαιτίας της ανόδου της τηλεθέασης και της εμπορικής της αξιοποίησης. Οι εκπομπές δημόσιας συζήτησης -τα λεγόμενα talk shows- άρχισαν σιγά-σιγά να χάνουν έδαφος και να εξαφανίζονται από τον προγραμματισμό των καναλιών. Ακόμα και η κρατική, που τιμά χρόνια τη συνεργασία της με αξιόλογες εκπομπές, όπως είναι το «Στα άκρα» της Βίκυς Φλέσσα ή τα «Ημερολόγια» της Λένας Αρώνη, επιλέγει να τις προβάλλει σε ζώνες ή ημέρες χαμηλής τηλεθέασης. Ενώ, λοιπόν, η Παρασκευή και το Σάββατο θα μπορούσαν να είναι οι κατάλληλα επιλεγμένες ημέρες για μια εκπομπή όπως είναι αυτή της κ. Φλέσσα, εντούτοις η ώρα που προβάλλεται -πολύ συχνά μετά τη 1 τα ξημερώματα- καθιστά απαγορευτική για πολλούς τηλεθεατές την παρακολούθησή της. Παρ' όλες τις επαναλήψεις (πάλι την ίδια ώρα), το τηλεοπτικό κοινό χάνει μια σημαντική ευκαιρία να ακούσει και να δει μεγάλες σύγχρονες προσωπικότητες της τέχνης, του λόγου και των επιστημών.
Επανεκπαίδευση
Το ΕΣΡ πολύ σωστά, έστω και τύποις, ανέδειξε αυτό που λείπει από την ελληνική τηλεόραση. Χωρίς να υποτιμάται η λειτουργία του ρόλου της εικόνας για το τηλεοπτικό μέσο, το οποίο έχει ανάγκη να προβάλλει θεάματα που αξιοποιούν στο έπακρο το άρρητο μήνυμα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, για παράδειγμα, ή της διεξαγωγής των καλλιστείων, ο λόγος μπορεί να είναι και πάλι παρών σε ένα μέσο με τέτοια δύναμη. Με αφορμή τη συγκινησιακή φόρτιση που εκκινείται λόγω των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, τα εκθέματα του οποίου μαρτυρούν την παρουσία του λόγου, της τέχνης και του πολιτισμού διαμέσου των αιώνων, η τηλεόραση μπορεί να γίνει ξανά φορέας των έργων του λόγου και της λογικής. Μπορεί με τους κατάλληλους ανθρώπους η τηλεόραση να αποκτήσει μια ζώνη-κόσμημα, παρέα με τις υπόλοιπες εμπορικές και ανάλαφρες, η οποία θα καλύπτει τις ανάγκες των πιο σκεπτόμενων και των πιο καλλιεργημένων τηλεθεατών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου