Η ανύπαρκτη γιορτή του Σωστού Πολίτη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, χθες γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Καταναλωτή.
Αναρωτιέμαι, μετά τα τελευταία γεγονότα πότε θα γιορταστεί η Παγκόσμια Ημέρα Σωστού Πολίτη;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13>03

Την Παρασκευή το πρωί, το Κολωνάκι ήρθε αντιμέτωπο πάλι με την τυφλή έκφραση βίας από μια μικρή μερίδα νεαρών πολιτών. Σειρές καταστημάτων, διερχόμενων αυτοκινήτων, και τραπεζών δέχθηκαν χτυπήματα από πέτρες και βαριοπούλες χωρίς εμφανή λόγο και αιτία. Οι ομάδες αυτές, που έφυγαν πια από τα Εξάρχεια και ανηφόρισαν προς το πιο σικ Κολωνάκι, λειτουργούν στον απόηχο των γεγονότων του Δεκεμβρίου, χωρίς να εκφράζουν -τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζω- καμία πολιτική τοποθέτηση και χωρίς να διαθέτουν κανένα κοινωνικό αίτημα που να αφορά και άλλους απογοητευμένους και οργισμένους πολίτες, κατοίκους αυτής της πολύπαθης πρωτεύουσας. Οι διακηρύξεις των τύπων αυτών που έσπαγαν βιτρίνες την Παρασκευή το πρωί σχετίζονταν με την αποφυλάκιση του τάδε και του δείνα φίλου τους, θύτη και θύματος ενός πετροπόλεμου των πόλεων. Είναι γεγονός για τους ανυποψίαστους καταστηματάρχες και περαστικούς, που δεν είναι απαραίτητα χλιδάτοι κάτοικοι Κολωνακίου, ότι αυτού του είδους τα χτυπήματα εκλύουν μια βία δύσπεπτη για τη ζωή του φιλήσυχου πολίτη, καταναλωτή και έμπορου. Οι μέρες όμως που ζούμε δεν είναι μέρες φιλήσυχης ζωής, ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι. Αυτός όμως ο τρόπος εκδήλωσης της αντίδρασης παράγει βία το ίδιο μηδενιστική με αυτή που παράγουν το κράτος και ο καπιταλισμός. Οι νεαροί με τις πέτρες βρίσκονται στον αντίθετο πόλο μεν, αλλά στο ίδιο ζεύγος βίας με όσους μάχονται. Τυφλά, αναίτια, αλαζονικά και περιθωριακά, οι τύποι αυτοί γίνονται βούτυρο στο ψωμί του συστήματος. Προσφέρουν τη δράση τους ως το μεγάλο επιχείρημα και το τέλειο άλλοθι όσων θέλουν να απαντήσουν στη βία με βία.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14>03

Οι καταναλωτές, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, βιώνουν πισώπλατα βαθιές μαχαιριές ψυχολογικής και οικονομικής βίας. Τη στιγμή που ο πληθωρισμός πέφτει, τα προϊόντα στο σούπερ μάρκετ υπερτιμώνται παράλογα. Ενώ το πετρέλαιο βρίσκεται στη μισή τιμή από πέρυσι, τα βενζινάδικα πωλούν τη βενζίνη στα ύψη. Τα μαγαζιά ένδυσης και υπόδησης δεν φαίνεται να θέλουν να διευκολύνουν τον Έλληνα καταναλωτή στις αγορές του, αφού οι εκπτώσεις που τελείωσαν μόλις πριν από δύο εβδομάδες απέδειξαν ότι είναι οι πιο ασύμφορες σε ευρωπαϊκό και αμερικανικό επίπεδο. Η βία που υφίσταται μια μερίδα Ελλήνων είναι πολυεπίπεδη και χωρίς δυνατότητα αντίδρασης. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κλέβουν το Δημόσιο. Υπάρχουν πολίτες που δεν ρυπαίνουν συνειδητά και απερίσκεπτα το περιβάλλον. Υπάρχουν οργισμένοι άνθρωποι που δεν μετατρέπουν την οργή τους σε βία προς την περιουσία του άλλου. Υπάρχουν ευυνείδητοι που δεν παρκάρουν παράνομα, δεν χτίζουν αυθαίρετα σπίτια, δεν έχουν ημιυπαίθριο χώρο στο διαμέρισμά τους, δεν έχουν αδήλωτα έσοδα, δεν κάνουν μπίζνες με οφσόρ στην Κύπρο και αλλού, δεν πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δεν περιμένουν στην ουρά για μονιμοποίηση, δεν γλείφουν υπουργούς, δεν ανήκουν σε μυστικά δημοσιογραφικά pay-roll, δεν λαδώνουν και δεν λαδώνονται στην πολεοδομία. Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, αλλά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που βιώνουν τη βία από κάθε κατεύθυνση, χωρίς να αντιδρούν και χωρίς να είναι ηλίθιοι. Και ακριβώς επειδή είναι σκεπτόμενοι, δεν τους εκπροσωπεί ούτε ο νεαρός με τη μολότοφ ούτε ο εξαγνισμένος μετά τα σκάνδαλα πολιτικός ούτε ο κερδοσκόπος έμπορος που τους εμπαίζει και τους κλέβει.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15>03

Και όπως συμβαίνει σε κάθε μάχη που εμπλέκονται μέτριοι, έτσι και τώρα, για την αδυναμία διαχείρισης και ελέγχου ολίγων θα την πληρώσουν όλοι. Μετά από την υφιστάμενη βία των πιτσιρικάδων, των αναρχοαυτόνομων, των μπαχαλάκηδων, των εμπόρων, των ΜΜΕ, έρχεται και το κράτος να φέρει τη Σκότλαντ Γιαρντ για να μας βάλει σε τάξη. Ανίκανη η ΕΛ.ΑΣ. να διαχειριστεί το χάος της, αδύναμη η κυβέρνηση να οραματιστεί οργανωμένο σχέδιο επίλυσης των κρίσεων και κυρίως ανεπίδεκτη μάθησης, επαναφέρει τακτικές ελέγχου και αστυνόμευσης που χρειάστηκε να υιοθετήσει όταν ήθελε να συλλάβει τη «17 Νοέμβρη». Ο πόλεμος όμως κατά της τρομοκρατίας -που τώρα απ' ό,τι φαίνεται τα χτυπήματα και οι φορείς τους είναι διαφορετικής φύσης- πλήττει πρώτα από όλα τους ανυποψίαστους πολίτες. Τα μέτρα που θα χρειαστούν να επιβάλουν θα είναι μέτρα καταπάτησης των πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων πολιτών που δεν είναι ένοχοι για κάτι ούτε επιθυμούν να φέρουν την οποιαδήποτε ενοχή στην κοινωνική συμπεριφορά τους. Οι κάμερες στους δρόμους, στα μετρό και στις συγκεντρώσεις, οι έλεγχοι της αστυνομικής ταυτότητας ή των διαβατηρίων, οι παρακολουθήσεις, οι κοριοί στα τηλέφωνα, η αστυνόμευση ολόκληρων κατοικημένων περιοχών είναι μέτρα που δεν θα επηρεάσουν τη ζωή των λίγων που κάνουν τη ζημιά. Θα επηρεάσουν κυρίως των πολλών που προσπαθούν να αντέξουν τα πολλαπλά βίαια χαστούκια που ήδη δέχονται από πάσα κατεύθυνση. Και στο όνομα κάτι ακατανόμαστων τύπων -που δουλεύουν τελικά για το κράτος- και θα ονομαστούν και «τιμητικά» τρομοκράτες, όλοι εμείς θα αναγκαστούμε να υποστούμε τη βία της παρακολούθησης. Και στο όνομα κάτι ανίκανων κρατικών λειτουργών, θα υποστούμε πάλι τη βοήθεια από τους Ευρωπαίους «φίλους» μας, που γελάνε πίσω από την πλάτη μας τρεις αιώνες τώρα, με το αζημίωτο φυσικά. Και όλοι εμείς παλεύουμε να διατηρήσουμε την ψυχική ισορροπία μιας χώρας που υφίσταται συνεχή κακοποίηση και από τους γονείς της και από τα παιδιά της.