Αγαπημένο μου ημερολόγιο, η οικονομική κρίση, εκτός των άλλων, έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στις ερωτικές σχέσεις των στελεχών στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
ΚΥΡΙΑΚΗ 01>02
Η κατάρρευση μεγάλων τραπεζών και η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, ιδίως στην Αμερική, συντελούν στην επανατοποθέτηση της αξίας του χρήματος στις ανθρώπινες σχέσεις. Η οικονομική κρίση έχει εμφανίσει ποικίλα κοινωνικά θέματα, από τις πρόσφατες αυτοκτονίες οικογενειών που δεν αντέχουν να παλέψουν για την επιβίωση μέχρι τη ρήξη στις προσωπικές σχέσεις των golden boys με τις καλλονές φίλες τους.
Οι γυναίκες, σε κάθε περίπτωση, ανήκουν στα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης. Είτε επειδή, σύμφωνα με τις έρευνες, είναι ευάλωτες στην κατάθλιψη και στην αυτοκτονία είτε επειδή έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της εύκολης, πολυτελούς ζωής, χωρίς να είναι ικανές να την προσφέρουν μόνες στον εαυτό τους.
Οι γυναίκες της τελευταίας κατηγορίας περνάνε δύσκολες ώρες. Υπό την πίεση της απώλειας των ένδοξων ημερών, συσπειρώθηκαν δημιουργώντας blogs, προκειμένου να μοιραστούν τις ιστορίες από τα συναισθηματικά-ερωτικά-οικονομικά προβλήματα των συντρόφων τους, που τις αφήνουν απροστάτευτες στο σκληρό τούτο κόσμο.
Πρόκειται για μια συγκεκριμένη κατηγορία γυναικών, τις οποίες συναντά κανείς σε πανάκριβα εστιατόρια, σε μπουτίκ των ελίτ, στις business θέσεις των υπερατλαντικών πτήσεων. Είναι νέες, μέχρι τα 30 συνήθως, μορφωμένες, έχουν αποκτήσει το λιγότερο ένα πτυχίο από ένα καλό κολέγιο ή πανεπιστήμιο, είναι όμορφες, σεξουαλικά πρόθυμες και κυρίως διψάνε για καλοπέραση.
Το κοινό τους γνώρισμα είναι ότι όλες έχουν συνάψει σχέσεις με δυναμικά στελέχη του τραπεζικού κλάδου. Όχι με οποιονδήποτε εργαζόμενο, αλλά κυρίως με υψηλόβαθμα και υψηλόμισθα στελέχη που ταξιδεύουν συχνά, διαθέτουν την οικονομική ισχύ να τις συντηρούν και να τους προσφέρουν τις καλύτερες υπηρεσίες του ανταγωνιστικού σύγχρονου κόσμου.
Καμία από αυτές τις νεαρές κυρίες δεν είναι παντρεμένη με κάποιο από αυτά τα στελέχη. Το αν είναι παντρεμένο το στέλεχος τις αφήνει παγερά αδιάφορες από τη στιγμή που συνεχίζει να είναι γενναιόδωρο μαζί τους, ενώ η σχέση πολλές φορές περιλαμβάνει και ρομάντζο, αφού πολλές από αυτές ξεκίνησαν τα χρόνια της κοινής φοιτητικής τους ζωής.
Συνεκτικός κρίκος της διατήρησης της σχέσης, το χρήμα και οι δυνατότητές του.
Η οικονομική κρίση τις έφερε αντιμέτωπες με τη διάλυση του δικού τους αμερικανικού ονείρου.
«Θέλει να τρώμε κάθε βράδυ στο σπίτι. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μαγειρεύω, κάτι που δεν έχω συνηθίσει». L.M.
«Θυμάμαι τότε που εγώ και ο... αισθανόμασταν ότι θα κατακτούσαμε τον κόσμο. Είναι φοβερό να ζεις στη Νέα Υόρκη, να είσαι νέος και ερωτευμένος. Μαζί θα σκαρφαλώναμε την κοινωνική ιεραρχία και αφού είχαμε πλουτίσει θα το ρίχναμε στις φιλανθρωπίες και στην τέχνη. Θα γινόμασταν οι Κάρνεγκι». Megan
«Την επόμενη φορά που θα σας την πέσει κάποιο στέλεχος, θυμηθείτε, κορίτσια, ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σπασίκλα της μαθηματικής εταιρείας με λεφτά». Lauren
Οι γυναίκες, στην ιστορία της κατοχύρωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων έδωσαν μεγάλες και κοπιώδεις μάχες, πολλές φορές θυσιάζοντας ακόμα και τη ζωή τους, για να μπορέσουν να αντικρίσουν τον κόσμο ισότιμα. Για να τους επιτρέψει η ανδροκρατούμενη κοινωνία να μετέχουν στο εκλέγειν και στο εκλέγεσθαι, στις σπουδές, στην αναζήτηση επαγγέλματος και στην κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η τελική επίτευξη όλων αυτών δημιούργησε γυναίκες μπερδεμένες, κουρασμένες και κατακερματισμένες, με προφανές το τεράστιο τίμημα του διχασμού της ευθύνης της μητρικής αποστολής και του δικαιώματος της ανέλιξης στην επαγγελματική, κοινωνική ιεραρχία.
Αυτές οι μαρτυρίες, όμως, των σύγχρονων, νεαρών γυναικών του Μανχάταν είναι μια αποκάλυψη για τον πολιτισμό μας. Η ομορφιά και τα νιάτα εκτός από δώρα του Θεού λειτούργησαν ως χρηματιστηριακά χαρτιά-φούσκες. Οι γυναίκες δηλαδή αυτές, παρ' όλο που είχαν μόρφωση και προσωπικές δυνατότητες, θεώρησαν ως το πιο σημαντικό και ακριβό στοιχείο πάνω τους την ομορφιά και τη νεότητα. Από τη στιγμή που ο χρόνος αλλοιώνει και τα δύο, υπερεπένδυσαν στη φενάκη του πρόσκαιρου, πουλώντας τον εαυτό τους πολύ ακριβά σε μια επιλογή χωρίς αύριο, με αντάλλαγμα μια άκοπη, ανέφελη και χλιδάτη ζωή.
Από την άλλη, οι τραπεζίτες της Wall Street, που θεωρούνταν οι «γάτες» της αγοράς, απολαμβάνοντας τεράστιους μισθούς, μπόνους, ταξίδια, spa, περιποιήσεις, πιάστηκαν στη φάκα σαν ποντίκια. Αγόρασαν αυτές τις γυναίκες μετοχές-φούσκες, χωρίς να αντιληφθούν τι κρύβεται από πίσω τους. Επένδυσαν τη δύναμή τους, τα χρήματά τους, τον ελάχιστο χρόνο που διέθεταν στη συντήρηση μιας σχέσης σε μέγεθος κινητής βιομηχανίας. Και πολλοί από αυτούς αφέθηκαν και ερωτεύτηκαν. Προβάλλοντας την επίπλαστη εικόνα του δυνατού άνδρα που περπατά αγέρωχα αγκαζέ με μια εντυπωσιακή γυναίκα, πολλοί από αυτούς διασκέδασαν το νυχτερινό εφιάλτη της πάλαι ποτέ θλιβερής εικόνας του βαρετού σπασίκλα με σπυριά του πανεπιστημίου, που παρακαλούσε να «βγάλει γκόμενα». Και βυθίστηκαν από κοινού στη θαλπωρή της σαπουνόφουσκας.
Τώρα όμως όλα αυτά τέλειωσαν.
Τα στελέχη-«γάτες» δεν πρόβλεψαν την κατάρρευση του οικονομικού συστήματος και συμπαρασύρθηκαν στη δίνη του, ενώ οι κυρίες του Upper East Side ξεσκονίζουν τα πτυχία τους, αναπολώντας τα μεγαλεία που έζησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου